امروز دوشنبه ۰۱ دی ۱۴۰۴
فصل اول : سازمان
ماده يك
۱- تاسيس به منظور پيشرفت و تشويق اهداف مندرج در مقدمه اساسنامه و در اعلاميه مربوط به اهداف و مقاصد سازمان بين المللي كار كه در ۱۰ مه ۱۹۴۴ در فيلادلفيا به تصويب رسد و متن آن ضميمه اين اساسنامه است يك سازمان دايمي تشكيل مي شود .
۲- عضويت : اعضاي سازمان بين المللي كار كشورهايي خواهند بود كه روز اول نوامبر ۱۹۴۵ اعضاي سازمان مزبور بوده اند و ساير كشورهايي كه به موجب مفاد بندهاي ۳و۴ اين ماده ممكن است عضو شوند .
۳- هر عضو اصلي ملل متحد و كشوري كه با تصميم مجمع عمومي و طبق مفاد منشور به عضويت ملل متحد درآمده مي تواند با اعلام قبولي رسمي خود نسبت به تعداد اساسنامه سازمان بين المللي كار به مديركل دفتر بين المللي كار , عضو سازمان بين المللي كار شود .
۴- كنفرانس عمومي سازمان بين المللي كار نيز مي تواند با رأي دوسوم از هيئت هاي دولتي حاضر و رأي دهنده , اعضاي سازمان را بپذيرد . چنين پذيرشي موقعي اجرا و نافذ خواهد بود كه دولت عضو جديد قبولي رسمي خود نسبت به تعهدات اساسنامه سازمان را به مديركل دفتر بين المللي كار اعلام نمايد .
۵- انصراف : هيچ عضو سازمان بين المللي نمي تواند بدون دادن اخطار درباره قصد خود مبني بر انصراف از عضويت سازمان به مدير كل دفتر بين المللي كار از سازمان خارج شود .چنين اخطاري دو سال بعد از تاريخ دريافت آن توسط مديركل اجرا خواهد شد , مشروط به آن كه عضو مزبور د آن زمان كليه تعهدات مالي ناشي از عضويت خود در مقاوله نامه ها را انجام داده باشد . هرگاه كه عضوي هر يك از مقاوله نامه هاي جهاني را به تصويب رسانده چنين انصرافي بر اعتبار مداوم كليه تعهدات ناشي و مربوط به آن براي مدت مقرر در مقاوله نامه مزبور خدشه اي وارد نمي سازد .
۶- پذيرش مجدد : چنانچه عضويت كشوري در سازمان خاتمه يافته باشد , پذيرش مجدد عضويت آن مشمول مفاد بندهاي ۳ و ۴ اين ماده بر حسب مورد خواهد بود .